Integraal realisatiemanager Pieter Kaars
“Mijn werk bestaat vooral uit vooruitkijken”
Ook met het einde van de dijkversterking in zicht, kunnen bepaalde zaken nog roet in het eten gooien bij de uitvoering. Aan Pieter Kaars de taak om dit zoveel mogelijk te voorzien en daarop te anticiperen. “We hebben alle risico’s behoorlijk goed in beeld.”
Ga er maar aanstaan: zorgen dat over de hele 33 kilometer lange dijkversterking het werk op een uniforme manier wordt uitgevoerd en goed op elkaar wordt afgestemd. En dan ook nog op zo’n manier dat de geplande opleverdatum van medio 2027 wordt gehaald. In een notendop is dat het werk van integraal realisatiemanager Pieter Kaars. “Je moet het zo zien: het hele gebied waar de dijk versterkt wordt, hebben we verdeeld in drie delen. Ieder gebied – Noord, Midden en Zuid – heeft een realisatiemanager, een soort projectleider zeg maar”, legt Pieter uit. “Als er in twee of drie deelgebieden belangen gaan botsen, dan is het aan mij om samen met de deelgebieden keuzes te maken. Een mooi voorbeeld? Toen de oorlog in Oekraïne startte en Europa van het Russische gas af wilde, ging Duitsland weer kolengestookte energiecentrales gebruiken. Er waren veel schepen nodig om die kolen vanuit de haven van Rotterdam naar het achterland te vervoeren en dat waren precies dezelfde schepen die wij nodig hadden om klei aan te voeren. In plaats van dat er iedere dag een schip met klei kwam, kwamen er maar twee in de week. Toen hebben we moeten kijken: waar liggen de prioriteiten en hoe kunnen we de vertraging en de impact op het project zo klein mogelijk houden?”
Oog op de einddatum
Want die einddatum, die is heilig. “Het is de bedoeling dat we eind 2026 alles gereed hebben, zodat we medio 2027 het hele project kunnen opleveren en overdragen aan het waterschap”, vertelt Pieter. “De focus van de realisatiemanagers ligt daarom nu op de plekken waar dat mogelijk nog mis kan gaan. Na een aantal sessies hebben we al die locaties redelijk in beeld. Kijk, bij de dingen die we zelf buiten maken en bouwen, hebben we de planning vaak zelf in de hand. Loop je daar vertraging op, dan is het een kwestie van opschalen met materieel of mensen. Maar op een aantal plekken zijn we nog afhankelijk van wat de ondergrond doet. Die moet op sterkte komen en daar hebben we niet altijd invloed op. Doen zich daar problemen voor, dan kijken we samen met de site-engineers – dat zijn specialisten op grondmechanisch gebied – welke maatregelen we kunnen treffen om vertraging te voorkomen of deze op een ander moment weer in te halen. Mijn werk is dus vooral vooruitkijken en zorgen dat we een plan klaar hebben.”
Dag van de Bouw
Waar Pieter ook plannen voor heeft gemaakt, is de Dag van de Bouw – een initiatief van brancheorganisatie Bouwend Nederland. “Dit jaar is dat op zaterdag 21 juni”, vertelt Pieter. “Wij stellen dan een deel van de dijkversterking tussen Uitdam en Durgerdam open voor publiek. Je kunt daar namelijk een stuk dijk zien dat al af is, een stuk waar we nu aan het afbouwen zijn en een gedeelte waar nog voorbelasting ligt (extra overhoogte met zand dat nodig is om de ondergrond te laten ‘inklinken’ en zo te versterken, red.). Met een aantal busjes kunnen mensen over het werk rijden en mijn collega’s geven tekst en uitleg in die busjes en op locatie. Er staat ook materieel, zodat kinderen bijvoorbeeld een foto kunnen laten maken als ze in een kraan zitten en er zijn ook verschillende specialisten, zoals ecologen, die uitleg geven. We hopen daarmee mensen een indruk te geven van wat we doen - en wie weet kunnen we jongeren enthousiast maken voor ons mooie vak.”
Op de grens van water en land
Daarover gesproken: wat vindt Pieter zelf het mooiste van zijn vak? “Met een heel team een groot project realiseren en daar deel van uitmaken”, antwoordt hij resoluut. “Of het nou een dijk is, een platform of een rijbaan op Schiphol, of een snelweg voor Rijkswaterstaat: dat maakt me eigenlijk niet uit. Gewoon samen buiten dingen maken, dat is prachtig. Ik ben vanaf 2018 bij deze dijkversterking betrokken geweest. Wat ik mooi vind aan dit specifieke project, is het werken op de grens van water en land in een geweldig mooie omgeving. En wat het voor mij ook erg prettig maakt, is dat ik heel dichtbij woon, op Marken. Dat zal ik bij een volgend project nog wel gaan missen!”
