Projectupdate
Bruggen feestelijk geopend
Via een ‘omgekeerde dijk’ naar het stadsstrand
Bewoners van Hoornse wijk Grote Waal moesten tot nu toe een flink eindje omlopen om het stadsstrand op te kunnen. Sinds 15 mei jl. hoeft dat niet meer en kunnen ze via de nieuwe bruggen richting zand en water. Tom de Weijer, een van de architecten van de bruggen, en uitvoerder Raymond Meijer vertellen hoe deze bijzonder vormgegeven bouwwerken tot stand kwamen. Toen de gemeente Hoorn bij Ney & Partners, architecten- en ingenieursbureau, aanklopte met het verzoek om drie bruggen te ontwerpen die de Alliantie Markermeerdijken voor ze zou gaan bouwen, lagen de ambities hoog. “Het moesten unieke objecten worden op een unieke plek”, blikt Tom terug. “De inspiratie was vanaf dag één duidelijk; dat was de monumentale Westfriese Omringdijk. Een dijk heeft een N-vorm en die hebben we omgedraaid. Je loopt of rijdt dus niet bovenop de dijk, maar gaat een soort kuipvorm binnen. Die strekt zich vanaf het stadsstrand als het ware uit naar de oude dijk, maar hij raakt hem net niet; om de overgang van het oude naar het nieuwe te benadrukken, is een rooster ontworpen en is de dijk zelf zoveel mogelijk onaangetast gebleven. Aan de andere zijde zijn de bruggen min of meer ingebed in de oeverdijk, ze worden helemaal opgenomen door het nieuwe landschap. Dat zul je over een aantal maanden nog beter zien, als de met groen ingezaaide bermen begroeid zijn. Die bermen lopen straks vanaf de rand van de weg zó de brug op.”
Tom:
“Het moesten unieke objecten worden op een unieke plek”
Aanpassingen
Hoe mooi een idee er ‘op papier’ ook uitziet, het moet natuurlijk wél kunnen worden uitgevoerd. Die taak lag bij Raymond en zijn mensen. “Toen we het ontwerp zagen, hadden we bij veel dingen best wat twijfels”, geeft Raymond toe. “Daardoor zijn er bepaalde aanpassingen gedaan. Bij het eerste ontwerp was de brug bijvoorbeeld helemaal zwevend aan de dijkzijde. Wij zagen al: met die grond gaat dat gewoon niet lukken.” “Op het moment dat we met het ontwerp begonnen, wisten we inderdaad nog niet hoe de toestand van de grond zou zijn”, reageert Tom. “Het hele strand moest destijds nog worden aangelegd. Omdat je natuurlijk niet wilt dat de bruggen gaan bewegen, hebben we dat idee laten varen.”
Ingewikkeld
Ook al was er op een bepaald moment overeenstemming over hoe de bruggen eruit zouden gaan zien, toch heeft het langer geduurd dan gepland voordat ze in gebruik konden worden genomen. “Dat kwam omdat het alles bij elkaar toch best een ingewikkeld ontwerp was”, blikt Raymond terug. “Er zijn bijvoorbeeld nog aardig wat aanpassingen geweest in de wapeningsmodellen (wapening is een stalen netwerk ter versterking van beton, red.) om alles passend en maakbaar te krijgen. Daar is veel tijd in gaan zitten. We hebben zelfs nog een keer een proefstuk gemaakt bij het Westerkoggegemaal. Daar hebben we een deel van de brug gebouwd om te zien of we de wapening zo zouden kunnen uitvoeren als we hadden bedacht. Daar hebben we ook getest of die houtenplankenstructuur goed in het beton zou komen.”
Raymond:
“Alles bij elkaar was het best een ingewikkeld ontwerp”
Belangstelling
Nu alles af is, kijken beide heren met een goed gevoel terug op het hele proces. “Af en toe gingen we bij de bouw kijken”, vertelt Tom. “Dan zagen we eigenlijk altijd wel bewoners die door het hek heen even een praatje kwamen maken en belangstelling toonden. Dat was erg leuk om te ervaren.” “Sowieso is de relatie met omwonenden wel goed geweest”, denkt Raymond. “We hebben een paar kleine dingetjes gehad met overlast, maar die werden snel opgepakt. Eén keer stond de bouwverlichting verkeerd ingesteld waardoor hij ook ’s avonds nog aanstond. Een andere keer stond de camerabewaking meer naar het bouwwerk gericht, waardoor omwonenden groen licht in hun kamer kregen. Na een melding in de bouwapp kregen wij dat dan de volgende dag van de omgevingsmanager door en losten we dat meteen op. Verder hebben we eigenlijk geen klachten gehad.” Beide heren zijn duidelijk blij met de enthousiaste reacties die ze tijdens de officiële opening hoorden en voelen zich trots op hun bijdrage. Zoals Raymond het verwoordt: “Het was al met al een hele uitdaging om te maken, maar dan heb je ook wat!”
