Projectupdate
Meer berm en langere inritten
Maatwerk in uitvoering bij Warder
Bij Warder is de weg aan de binnenkant van de oorspronkelijke dijk ‘mee-opgeschoven’ met de nieuwe, sterkere dijk. Dat heeft gevolgen voor de inritten van de huizen en bedrijven die aan deze weg lagen. Deze worden momenteel aangelegd. Renie Ralduin en Robert van der Heijden vertellen hoe daar veel overleg en maatwerk aan vooraf is gegaan.
Het heeft letterlijk en figuurlijk heel wat voeten in de aarde gehad om een flink stuk dijk zo’n tien tot vijftien meter op te schuiven richting het Markermeer - een complete buitendijkse asverschuiving noemen we dat. “Het mooie van deze vorm van dijkversterking is dat het karakteristieke kronkelige karakter van de dijk op deze manier intact is gebleven”, legt omgevingsmanager Renie Ralduin uit. “Vanuit landschappelijk oogpunt is daarom besloten om ook de weg achter de dijk te verleggen, zodat deze ook weer achter de nieuwe dijk zou lopen. Dat had natuurlijk wel gevolgen voor de bewoners van de huizen en voor de bedrijven die aan de oorspronkelijke weg lagen. Hun pand komt immers verder van de weg af te liggen. Dat betekent meer grond voor de deur en een langere inrit.”
Parkeerverbod
Om deze veranderingen in goede banen te leiden, zijn ze in 2023 afgestemd met alle (toenmalige) bewoners. “De meesten waren blij met de bredere bermen”, blikt Renie terug. “Maar er waren ook mensen die bang waren dat anderen bij een bocht in het traject in die bredere berm zouden gaan parkeren. Om veiligheidsredenen is dat daar niet wenselijk. Vandaar dat we in overleg met de gemeente zijn gegaan en er is op dat gedeelte een parkeerverbod gekomen.”
Renie:
“Het lijkt niet zo ingewikkeld, maar het tegendeel is waar”
Op papier
Ook de aanleg van de inritten zélf werd met de bewoners van ieder huis en de eigenaren van ieder bedrijf afgestemd. “Elke situatie is tenslotte anders”, weet technisch manager Robert van der Heijden. “Het was in eerste instantie de bedoeling om alle aansluitingen weer terug te brengen in de situatie oorspronkelijke staat, dus van vóór de versterking. Maar in de praktijk blijkt dat sommige bewoners en bedrijven in de loop der tijd zelf wat aan de situatie veranderd hebben. Iedereen vond dat het ontwerp er op papier netjes uitzag. Maar ja, vervolgens ga je de plannen uitvoeren en ervaren mensen hoe het er écht uit komt te zien…”
“En dan krijg je dus verzoeken als een metertje asfalt meer neerleggen voor een bredere inrit”, ervaart Renie. “Of mensen denken: ‘De asfaltmachine is nu tóch voor mijn deur bezig, ik vraag even of ze dat bochtje wat meer kunnen afronden. Dat moet niet zo ingewikkeld zijn.” “Maar je kunt niet zomaar van goedgekeurde tekeningen afwijken”, legt Robert uit. “Opnieuw afstemmen en documenteren kost veel extra tijd en geld. Omdat wij met gemeenschapsgeld werken, moeten we dit soort extra kosten kunnen verantwoorden.” “Precies”, beaamt Renie. “Dit soort ‘extraatjes’ voor bewoners of bedrijven kunnen we dus niet zomaar toezeggen. Hoe graag we dat soms ook zouden willen. Zeker als mensen een tijdlang werkzaamheden voor de deur hebben gehad, zou je graag ja zeggen op zo’n verzoek.”
Robert:
“Wij werken met gemeenschapsgeld, dan moet je dergelijke kosten kunnen verantwoorden”
Draai
Toch is er in module 7 één uitzondering gemaakt, namelijk bij de zorgboerderij. “Ook al bereid je alles nóg zo goed voor, toch lopen dingen bij zo’n groot en complex project soms anders dan je voorziet”, vertelt Renie. “De vorige beheerder had het ontwerp goedgekeurd. Maar toen we de ondergrond voor de inrit aan het maken waren, zei de huidige beheerder: ‘Ja, maar hier moeten straks vrachtwagens met aanhangers overheen. Die kunnen die draai nooit maken!’” “We hebben toen eerst onderzocht hoe vaak die vrachtwagens hier zouden komen en of dat niet voor een tijdelijke situatie, zoals een verbouwing, zou zijn”, beschrijft Robert. “Ook hebben we gekeken of de gewenste aanpassing überhaupt verkeerstechnisch mogelijk was. In goed overleg hebben we toen samen naar een goed werkbare oplossing gezocht.”
“En dat is maar goed ook”, vult Renie aan. “Hadden we dat niet gedaan, dan hadden die vrachtwagens straks de berm kapotgereden. Daar zou de gemeente niet blij mee zijn geweest. Die had ons dan natuurlijk gevraagd: ‘Hadden jullie dat niet van tevoren kunnen voorzien?’ We begrijpen dat andere bewoners denken: ‘Als het dáár kan, kan het bij mij ook.’ We hopen dat we nu goed hebben kunnen uitleggen waarom dat dus niet automatisch zo is.”