STORTMEESTER KEES VAN DIEPEN

"Nooit werkte ik zo dicht bij huis"

Hij werkte aan zandprojecten over de hele wereld, tot Angola aan toe. Maar de laatste twee jaar hoeft hij maar vier minuten te rijden naar zijn uitvalsbasis: de containers naast Schouwburg Het Park in Hoorn.

”We zijn klaar met storten, er komt nu niks meer bij. Al het zand dat hier ligt, is over het water aangevoerd vanaf de Markerwadden, waar het vandaan komt. Als stortmeester was het mijn taak om te regelen dat de binnenvaartschepen direct hun zand kwijt konden. Dat betekende vooral: met de hijskraan de leidingen waar het zand doorheen werd geperst op de juiste plek leggen en ervoor zorgen dat de oppervlaktes klaar waren. Iedere minuut oponthoud kost namelijk tijd en geld: dat wil je bij zo’n groot project als dit niet hebben.”

Leren in de praktijk “Er bestaat geen opleiding voor het vak van stortmeester, het is echt iets wat je buiten leert. Ik doe het al 27 jaar en ben voor mijn werkgever Boskalis de hele wereld over gezworven. Het meest bijzondere project waaraan ik heb meegewerkt, was het opspuiten van een terrein voor Chevron (producent van olie en aardgas, red.) in Angola. Nee, ik woonde daar niet in die tijd. Het was steeds zes weken op, zes weken af. Voor het eerst werk ik nu zo dicht bij huis, dat is ook wel eens fijn.” Strekdammen “Mijn grootste taak hier zit erop. Wat we nu nog gaan doen, is werken aan de strekdammen. Die zorgen ervoor dat het zand niet wegspoelt door de stroming. Er liggen nu nog stenen op de dammen, maar die gaan er straks af en dan halen we het zand eruit dat er nu nog in zit. Dat zand zorgt er nu nog voor dat de grond is voorbereid op de zinkstukken die we erna gaan plaatsen. Als dat gebeurd is, gaan de stenen er weer op. Het zand wordt hergebruikt op andere plekken in het project.” Volgen “Eind augustus is het hier wel klaar voor mij, denk ik. Dan heb ik tweeënhalf jaar op deze plek gewerkt. Geen idee waar ik daarna terechtkom, maar wat mij betreft blijft het wel binnen Nederland. Ik heb inmiddels wel genoeg verre projecten gedaan. Het leuke van deze klus is dat ik het als inwoner van Hoorn kan blijven volgen. Ik ben benieuwd naar het natuurgebied, naar de fiets- en wandelpaden en het strandpaviljoen dat bij de Galgenbocht komt. Het laagje zwarte grond, waarop nu groene begroeiing groeit om het stuiven tegen te gaan, wordt straks weggehaald. Het zand daaronder wordt dan op den duur mooi grijswit door de zon en de regen. Het wordt hier echt prachtig.”